чамд

чамд

 чиний өргөс орсон орон зайг
 мойног   хуруу зөөлөн гунигаар чичлэн
өдөөр эрхлүүлэх шинэхэн амрагаа орчлонгийн мухраас эрэв
чамд би тунихдаа
 чиний эмзэглэ дуслуулж одсон зээрэн зөргөөр
тугалган од хөндүүрлэн ширтэх бүрэг үдэш
сэтгэлдээ эвлүүлсэн гэрлээр цаг хугацааны өнцөг
булан бүрийг тэмтрэв
чамд би тунихдаа
өндгөн сартайд дэвүүрээ нөхсөн цагаан эрвээхий
мөлхөө уруулын янзаган толбоор зайгүй бөгжлөн
ураг барилцсан тэнгэрийн солонгыг бачимдахдаа хөвлөө
чамд би тунихдаа
чиний үнэг нь харцаар хоосолсон эвэр хундагаар
нарны булгаас хутган
гэнэн бодлоор үерлэх эрхэмсэг бүсгүйн инээдтэй тулган
самуун салхи аяны богцондоо дүүргэн шөнө уртыг гайхав
чамд би тунихдаа
хэнз хэн учралд торойсоор бүдгэрэх хуримын өдрөө
чиний гоёлын үгээр нэвширтэл будаад
сүүдэр нь хөлд тээглэг дэх үхэр чулууг хагацлаар хагалав
чамд би тунихдаа
хатгуураа даахгүй хэдгэнэд тавиланг нь үүрүүлж
холтос нимгэрсэн өмрөх модны үзүүрлүү
хөхүүл шаргачин ховс одсон шивэгчин шумуулаар дөхүүллээ
чамд би тунихдаа
                             Т   Эрдэнэбаатар            Багахангай   2010