Sunday, October 16, 2011

Нойтон шувуу

                                                        Нойтон шувуу 
 Усны шувууд нойтон байдаг
 Угаасан нүүртэй дандаа нисдэг
 Хүйтэнд битгий гадаа нисээрэй
 Хөлдөнө шүү хоёр далавч чинь
 Цантай өвлөөр даараад байвал
 Цамц надаас авч өмсөөрэй
 Дүн өвлөөр усанд тоглохдоо
 Дан мөсөнд яаж сэлнэ дээ
      

Мангаа

Мангаа
Хаалганы завсраар
Хадны мангаа
Дөхөж ирнэ гээд
Дахиж ирэх гээд
Мангаа надруу
Мацаж эхлэхэд
Аав ээжээ
Ах эгч дуудлаа
Аль нь ч алга
Бие чичрэн
Бээвийн зогсохдоо
Мангас айдагийг
Мартсан болохоор
Намайг сонгоод
Надруу ирсэн нь
Харваас занасан
Харцыг нь үзээд
Номонд юу гэж
Бичсэн байдгийг
Ноцож бодоод
Би саналаа
Ахиад над руу
Ирэх юм бол
Номтой нөхөрлөж
Сурсан болохоор
Айдгийг нь мэдээд
Би айхгүй
Ном уншиж
Чаддаг болохоор
Намайг айлгаж
Чи чадахгүй

Бяргүй хуруу

                                                           Бяргүй хуруу
      Халбага барилаа 
      Хуруу даадаггүй
      Хачин юм бэ би гэдэг
      Ээжээр халбагадуулж 
      Идсээр байгаад
      Эрүү ганцхан  хөдөлдөг болж
      Хүүхдүүд харвал намайг шоолно
      Хуруундаа би бяр суулгая     
      Том эр болсноо харуулан
      Тогоог нь өргөж ээждээ тусалъя
                                                   Т  Эрдэнэбаатар

Баавгай

                                                                  Баавгай 
  Баавгай чадал тэнхээгээ
  Барин чангалж үзээд
  Бяр чадлаа гайхуулж
  Баахан амьтад цуглуулав
  Гартаа лууван барьсан
  Ганган чихтэй туулайнаас
  Олзыг нь авах гээд
  Огцом хөдлөөд гүйцсэнгүйд
  Хөлийн чадлыг муулж
  Хөөрцгөлж  амьтад шоолоход
  Атганд багтсан гарнаас
  Амьд мултарч чадвал
  Амтат балаа өгнө гэж
  Ам алдан мөрийцөв
  Шорооноос өөр тэнхэлгүй
  Шоргоолж гарч ирэн
  Баавгай саварт атгагдаж
  Базсан атганаас мултрахад
  Тамир дууссан өдрөөр
  Та нар таарлаа яахав
  Талын өнгө сэврэхээр
  Таарах болоод буцав
  Үнэгүй олзонд амьтад
  Үнэрээр нь цуглаж найрлав
  Заль ихтэй шоргоолжинд
  Зам тавиж өгцгөөв
                                                               Т  Эрдэнэбаатар

Загас

                                                                    Загас
Зав багатай болохоор
Загас дуугардаггүй юм билээ
Залуу хөгшин ялгаагүй
Зажилж байдаг юм билээ
Бүл олон болохоор
Бүгд ажигладаг юм билээ
Бүтэн шөнийн уртад ч
Нүд цавчлахгүй юм билээ
                                       Т  Эрдэнэбаатар

Үнэг

                                               Үнэг 
Сэгсгэр сүүлтэй хэрмийг
Сэтгэлгүй үнэгтэй андуурч
Сүүл биений хөдөлгөөнийг
Сүрхий ажин гайхав
Хураадаг хуурдаг хоёр нь
Хол зайтайг мэдээд
Хэлбэр дүрс нь ижилхэн ч
Хэлдэг үгээр нь ялгав
                                         Т  Эрдэнэбаатар